त्यो बोट

माटो मलिलो रहेछ

कोपिला लागेको पत्तै भएन

घामपानीसंगै खेल्दै

अपठ््याराहरुसित जुझ्दै

हलक्क बढेको देख्दा पो आंखा परेछ

हरियाली ओढेर छहारी दिंदै

जीवनको गीत गाउँदै

टा–टाढासम्मै आंखा लगाउँने भै सकेछ

बालबच्चाहरुको आँगन

युवाहरुको भेटघाटको थलो

बटुवाहरु, बृद्धहरुको चौतारो पो भै सकेछ

ऋतुहरुसंगै रम्दै

फलहरुले लट्टरम्म झुल्दै

शीतल, मीठो सुगन्ध छर्दै

छिमेकीहरुसित हातेमालो गर्दै

बाँच्नुको अर्थ साटिरहेको छ

समयको मूल्य खोजिरहेको छ ।

२०७२।८।२८